شبکههای اجتماعی به بخش مهمی از زندگی جوانان امروزی تبدیل شدهاند و هر روزه تعداد بیشتری از آنها وقت خود را در پلتفرمهایی مانند اینستاگرام، تیکتاک، توییتر و فیسبوک میگذرانند. اگرچه این شبکهها ابزارهای قدرتمندی برای ارتباط و اشتراکگذاری اطلاعات هستند، اما استفادهٔ بیش از حد و نامناسب از آنها میتواند اثرات منفی زیادی بر جوانان بگذارد. در این مقاله، اثرات منفی شبکههای اجتماعی بر جنبههای روانی، اجتماعی و جسمانی زندگی جوانان مورد بررسی قرار میگیرد.
شبکههای اجتماعی میتوانند عامل مهمی در افزایش احساس افسردگی و اضطراب در جوانان باشند. جوانان اغلب خود را با دیگران در شبکههای اجتماعی مقایسه میکنند و همین موضوع میتواند به حس بیکفایتی و افسردگی منجر شود. علاوه بر این، مواجهه با حجم زیادی از اخبار منفی و تصاویر ایدهآل زندگی دیگران، میتواند سطح اضطراب جوانان را بالا ببرد. بسیاری از جوانان با دیدن موفقیتها و لحظات خوش دیگران احساس میکنند که زندگی خودشان کمتر از دیگران ارزش دارد، در نتیجه درگیر اضطراب و ناامیدی میشوند.
شبکههای اجتماعی، به ویژه پلتفرمهای مبتنی بر تصویر مانند اینستاگرام، تأکید زیادی بر ظاهر افراد دارند. عکسها و ویدیوهایی که اغلب با فیلترهای خاص و تکنیکهای ویرایش منتشر میشوند، تصویری غیرواقعی از زندگی را نشان میدهند. جوانانی که خود را با این تصاویر مقایسه میکنند، ممکن است احساس کنند که به اندازه کافی جذاب یا موفق نیستند و این امر به کاهش عزت نفس و حتی ایجاد نارضایتی عمیق در آنها منجر شود.
شبکههای اجتماعی، اگرچه به ظاهر ابزارهای ارتباط هستند، اما بسیاری از کاربران را دچار احساس انزوا و تنهایی میکنند. جوانانی که در شبکههای اجتماعی فعالیت دارند، ممکن است به تدریج از تعاملات واقعی و حضوری فاصله بگیرند و همین امر منجر به احساس تنهایی شود. تحقیقات نشان دادهاند که استفاده زیاد از شبکههای اجتماعی میتواند باعث کاهش رضایت از زندگی و افزایش احساس انزوای اجتماعی در جوانان شود.
شبکههای اجتماعی به دلیل ماهیت غیرحضوری، نمیتوانند جایگزین تعاملات واقعی و ارتباطات رودررو شوند. جوانانی که بیشتر وقت خود را به جای صحبت و ارتباط مستقیم با دوستان و خانواده در شبکههای اجتماعی میگذرانند، به تدریج در مهارتهای ارتباطی ضعیف میشوند. این موضوع به ویژه در مهارتهای همدلی و تعاملات عاطفی مشهود است که میتواند به مشکلاتی در روابط نزدیک و خانوادگی منجر شود.
فومو یا ترس از دست دادن، یکی از پیامدهای روانی شبکههای اجتماعی است که بسیاری از جوانان را درگیر کرده است. با دیدن فعالیتها و رویدادهایی که دوستانشان در آنها شرکت دارند، بسیاری از جوانان احساس میکنند که از زندگی و لحظات خاص عقب ماندهاند. این احساس میتواند منجر به حسادت و نارضایتی از زندگی خود شود و حتی باعث شود که جوانان به سمت رفتارهای رقابتی و ناسالم کشیده شوند.
شبکههای اجتماعی اغلب فضایی برای نمایش موفقیتها و دستاوردها هستند، و همین موضوع باعث میشود که جوانان به صورت ناخودآگاه درگیر رقابتی ناسالم با دیگران شوند. این حس رقابت ممکن است به کاهش تمرکز بر اهداف واقعی زندگی و تمرکز بیش از حد بر جنبههای ظاهری و سطحی منجر شود. بسیاری از جوانان به جای تمرکز بر رشد شخصی و تحصیلی، به دنبال جلب توجه و لایکهای بیشتر در شبکههای اجتماعی هستند.
استفاده بیش از حد از شبکههای اجتماعی به معنای سپری کردن زمان زیادی در مقابل صفحهٔ نمایش موبایل یا تبلت است که به کاهش فعالیتهای بدنی منجر میشود. کاهش فعالیت بدنی به ویژه در جوانانی که به طور مرتب در این پلتفرمها فعال هستند، ممکن است به مشکلاتی مانند چاقی و کاهش سلامت جسمی منجر شود. این کمبود فعالیت بدنی میتواند در درازمدت اثرات منفی بیشتری بر سلامت جسمی و حتی روحی جوانان بگذارد.
استفاده بیش از حد از شبکههای اجتماعی، به ویژه در ساعات شبانه، میتواند باعث اختلالات خواب شود. نور آبی که از صفحهنمایش دستگاههای دیجیتال منتشر میشود، تولید ملاتونین (هورمون خواب) را مختل کرده و باعث میشود که جوانان نتوانند خواب راحت و عمیق داشته باشند. این اختلال در خواب نه تنها باعث کاهش کیفیت خواب میشود، بلکه منجر به خستگی روزانه، کاهش تمرکز و عملکرد تحصیلی ضعیف نیز میشود.
شبکههای اجتماعی به دلیل ساختار سرگرمکننده و محتوای کوتاه و متنوع، میتوانند جوانان را دچار حواسپرتی و کاهش تمرکز کنند. جوانانی که زمان زیادی را در شبکههای اجتماعی میگذرانند، به سختی میتوانند برای مدت طولانی بر فعالیتهای علمی، تحصیلی یا شغلی تمرکز کنند. حواسپرتی مداوم و وقفههای ناشی از سر زدن مکرر به شبکههای اجتماعی میتواند به کاهش بهرهوری و کیفیت فعالیتهای جوانان منجر شود و حتی باعث افت تحصیلی آنها شود.
شبکههای اجتماعی گاه جوانان را به سمت رفتارهای خطرناک سوق میدهند. چالشها و محتوای مخاطرهآمیز در این شبکهها به سرعت پخش میشود و بسیاری از جوانان برای جلب توجه به این رفتارها دست میزنند. انجام رفتارهای خطرناک نه تنها سلامتی جوانان را به خطر میاندازد، بلکه ممکن است در مواردی باعث ایجاد آسیبهای جدی و جبرانناپذیر شود. از سوی دیگر، تمایل به جلب توجه و کسب دنبالکنندگان بیشتر، جوانان را به رفتارهای نادرست و مخاطرهآمیز تشویق میکند.
استفاده بیش از حد از شبکههای اجتماعی میتواند به نوعی اعتیاد رفتاری تبدیل شود. جوانان به دلیل نیاز به ارتباط و حضور مداوم در فضای مجازی، ممکن است درگیر این پلتفرمها شوند و زمان زیادی از روز خود را به آنها اختصاص دهند. این اعتیاد رفتاری، جوانان را از فعالیتهای مفید و ضروری باز میدارد و ممکن است اثرات منفی زیادی بر روحیه و سلامت روان آنها بگذارد. برخی از جوانان حتی در خواب و بیداری به شبکههای اجتماعی فکر میکنند و این وضعیت میتواند به بروز مشکلات بیشتری در زندگی آنها منجر شود.
اگرچه شبکههای اجتماعی فرصتهای جدیدی را برای ارتباطات و اشتراکگذاری اطلاعات فراهم میکنند، اما اثرات منفی آنها به ویژه بر جوانان غیرقابل انکار است. از کاهش عزت نفس و ایجاد اضطراب گرفته تا افزایش انزوای اجتماعی و رفتارهای پرخطر، همه اینها نشان میدهد که استفاده نادرست و بیش از حد از این شبکهها میتواند تهدیدی جدی برای جوانان باشد. برای کاهش این اثرات منفی، باید جوانان را به مدیریت و استفاده مسئولانه از شبکههای اجتماعی ترغیب کرد. افزایش آگاهی در مورد تاثیرات منفی شبکههای اجتماعی و تدوین راهکارهای استفاده بهینه از آنها میتواند به کاهش مشکلاتی که این شبکهها ایجاد میکنند کمک شایانی کند.